Na een redelijk frisse nacht (7°C) gaan we rond 08.00 ontbijten. Vandaag gaan we naar de Tzotzil en Tzeltal indianen. Onze gids heet Anita en is zelf een Tzotzil. We rijden eerst naar het dorp Chamula hier mogen we geen foto's van de mensen i.v.m. het boze oog en zij geloven dat je dan hun ziel afpakt, als het om kinderen fotograveren gaat zijn ze bang dat je ze ontvoerd, dit is in het verleden wel eens gebeurd. Verder mogen we geen foto's maken van de schapen die zijn hier heilig, zij eten ze dan ook niet op maar mogen ze (als ze oud zijn) wel ruilen tegen een jonger schaapje, wat dan wel betekend dat het oudere schaap op de grill eindigd in San Cristobal de las Casas. Verder mogen we geen foto's maken in de kerk, van de politie en priesters. Met andere woorden pas als Anita het zegt maken we een foto. We beginnen bij de begraafplaats van het dorp waar 3 verschillende kleuren kruizen staan zwart voor een volwassene, wit voor kinderen en blauw voor de belangrijke mensen zoals priesters of sjamanen. Ook staan er huisjes hier worden mensen in begraven die vermoord zijn. Op de kruisjes staat de Spaanse naam en de naam in het Nawatle, de taal van de maya's. Er komt telkens een nieuw kruisje bij als er een mis is voor die persoon en op 2 november, een heilige feestdag. De mensen hier geloven trouwens dat wij allemaal zijn ontstaan uit Maiskolven, omdat het 292 dagen duurt voordat een maiskolf geoogst kan worden en dit is net zo lang als een zwangerschap. Ze dragen hier nog traditionele kleding van schapenwol, zwarte rokken voor vrouwen en zwarte en witte vesten voor de mannen, deze zijn heel zwaar minimaal 1,5kg. We lopen verder het dorp in over de markt langs de kerk naar een Majordomo dit is een soort sjamaan en de hoogste religieuze man van het dorp. Als we de kerk inlopen zien we een beeltenis van Johannes de doper de mensen hier aanbidden hem, omdat hij Jezus heeft gedoopt zou het geloof bij hem zijn ontstaan. In de kerk zijn geen stoelen of banken,iedereen zit op de grond om te bidden. Op de grond liggen pijnboomnaalden voor het 'contact' met de natuur. Sommige heiligen hebben spiegeltjes voor zich,dit is om te biechten. Je kijkt dan in de spiegel en biecht alsof je rechtstreeks met de heilige praat. Er worden in de kerk heel veel kaarsjes gebrand, op de grond. Sommige mensen branden er wel 7 van verschillende kleuren, het kan zijn dat deze persoon bij de sjamaan is geweest en dat hij heeft geadviseerd om kaarsjes te branden om beter te worden. Soms adviseerd de sjamaan ook om frisdrank met prik te drinken, hiervan ga je boeren en zo verlaat het kwaad je lichaam. Om 12.30 rijden we door naar Zinacantan. Hier bezoeken we een familie de zelf stoffen maakt, het is een heel erg kleurrijke en leuke winkel. Deze mensen zijn Tzeltal indianen en ze willen graag de trouwkleding aan ons laten zien. Wij worden al snel naar voren gebracht als paspoppen en mogen het ritueel uitvoeren, het was best lachen en de kleding was apart maar erg mooi (natuurlijk een klein toneelstukje, we zijn niet echt getrouwd ;-D). Na de toast was het etenstijd en gingen we met z'n allen aan de tortillas. Na het bezoek aan de kerk rijden we weer terug naar ons hotel waar we even lekker gaan relaxen om vervolgens 's avonds nog even de stad in te gaan voor een hapje eten. Welterusten allemaal oftewel goede morgen.