Dag 15: van Rio Dulce naar Flores
We hebben heerlijk geslapen in ons huisje op palen, gelukkig wel met airco. We staan iets eerder op zodat we nog een beetje rond kunnen kijken op het terrein van het hotel. Alles is hier zo mooi groen! Het ontbijt is heerlijk! Met gebakken ei, pannenkoekjes, fruit, yoghurt eigenlijk te veel om op te noemen. Vandaag gaan we heerlijk varen naar Livingston over de rivier de Rio Dulce. Dit is een tocht van 1 uur maar de kapitein is gevraagd ons ook wat dingen te laten zien in de omgeving zoals dieren en dorpjes langs en op het water. We vertrekken rond 07.45 en wij zitten mooi vooraan in de boot! Het eerste stuk is eigenlijk een heel groot meer. We zagen vanaf ons huisje al een paar witte reigers maar er zijn er veeeeeeel meer. Hele eilandjes vol met witte reigers die ook zitten te broeden en sommige die al kuikens hebben. We zien ook prachtige velden bloeiende water lelies drijvend op het water. Deze bloemen gaan in de ochtend open en rond een uur of 2 's middags weer dicht. Op deze waterlelies zien we een koffie vogeltje, deze vogeltjes zijn als ze zitten bruin maar als ze gaan vliegen zijn hun vleugels geel en ze zijn maar 50cm groot. Ook zien we een soort reiger met een gele kuif, deze is iets kleiner dan de witte reiger maar ook heel mooi om te zien. We varen langs een aantal dorpjes die langs de rivier zitten. Tot 2 keer toe komt er een bootje een stuk met ons mee 'liften' om souvenirs te verkopen. Bij 1 vissersdorpje moeten we door de mangroven heen varen om er weer weg te komen, dit is gaaf zeg om al die grote wortels en gekke bomen van zo dichtbij te zien. Helaas geen anaconda gespot. Eenmaal in de kloof zien we wel een soort water slang met hele grote tanden die een beetje aan de oppervlakte blijft zwemmen. Waarschijnlijk omdat hij is opgegeten door de pelikaan (die een stukje verderop zit) maar die hem weer heeft uitgespuugd. Er zitten hier ook een hele hoop pelikanen die op een waanzinnige manier op het water af kunnen komen, de laatste paar meter boven het water laten ze zich gewoon vallen om zo een schep water in hun bek te krijgen en dan hopend dat er een visje in is gekomen. Als deze vogels wegvliegen zijn ze echt gigantisch en wat een prachtig gezicht. Alles hier is zo groen! De hele kloof van boven tot bedenk is bedekt met de meest uiteenlopende bomen en planten. We varen ook een stukje langs een natuurlijke zoetwater bron waar de lokale bevolking hun drinkwater vandaan haalt. Na zo'n 2 uur zijn we inderdaad in Livingston, waar in de haven alle vogels die we zonet hebben opgenoemd in de haven zitten evenals fregatvogels en natuurlijk meeuwen. Livingston is het laatste stadje voor de Caribische zee waar de Garifuna wonen. De sfeer is hier heel ontspannen, op een aantal mensen na die hun kleding en zichzelf staan te wassen in de wasserette (een grote bak water met wasbakken aan de zijkanten) gebeurt er vrij weinig, maar dat is ook niet zo gek want het is erg warm! Hier en daar horen we wel wat reggae muziek en we besluiten al snel lekker op een terrasje te gaan zitten! Om 11.00 varen we weer terug richting ons hotel in Rio Dulce. Onderweg stoppen we nog op een plek waar we kunnen zwemmen in een natuurlijke warm waterbron. Rick heeft dit gedaan en het water was inderdaad warm bijna heet te noemen! In de Rio Dulce rivier zelf mochten we ook zwemmen maar dat hebben we overgeslagen. Eenmaal terug in het hotel frissen we ons even op en gaan vervolgens lunchen. Rond 13.30 steken we met de boot weer over naar de plek waar de bus op ons staat te wachten, de bagage zit er al in. Deze is met een ander bootje eerder vandaag al over gevaren en ingeladen. Om onze reis te kunnen vervolgen moeten we eerst een brug over die over het Lago Izabal aan de ene kant en de Rio Dulce aan de andere kant gaat. Hier wordt streng gecontroleerd dat er telkens niet te veel vrachtwagens en bussen overheen rijden i.v.m. instortingsgevaar. We halen het naar de andere kant en gaan op weg naar Flores. Als er de provincie El Peten in willen moet iedereen uitstappen voor een fruit controle. Omdat dit een fantastisch mooie provincie is met oerwoud willen ze zoveel mogelijk invloeden van buitenaf voorkomen. De controle stelt niet heel veel voor, wij laten de rugtas gewoon in de bus zitten waardoor deze ook niet gecontroleerd is, niet dat er nog iets in zit aan fruit of andere soort gelijke producten. Na deze voorstelling mogen we dan ook gewoon weer door rijden. Als we wel fruit bij ons hadden gehad en het mee hadden willen nemen dan hadden ze het met allerlei stofjes bespoten zodat ze zeker weten dat er geen schadelijke stoffen meer op zitten. Iets na zessen komen we aan op Isla de Floresse, de bus mag het eiland niet op dus het laatste stuk moesten we lopen. We hebben een prachtige kamer met uitzicht op het water en het zwembad. We lopen een stukje langs het water en besluiten niet met de groep mee te eten. We gaan lekker pasta eten niet zoals bij een echte Italiaan maar alsnog erg lekker. En nu lekker slapen.
Dag 14: van Honduras naar Rio Dulce
Vanochtend kunnen we het lekker rustig aan doen. We ontbijten rond 07.30 waar we gisteren avond ook gegeten hebben, dit was een beetje magertjes ontbijt maar prima om de dag mee te beginnen. Hierna gaan we op ons gemak het dorp verkennen. Iets na 10.00 rijden we weg met de bus weer terug naar Guatemala. De grens formaliteiten stellen niets voor, de reisleider geeft een papiertje af aan een douane beambte en we mogen zo door rijden zonder paspoorten te laten zien. We lunchen onderweg en zijn om 14.30 in Quiriga dit is een maya site uit dezelfde tijd als Copan. Hier krijgen we een uurtje om rond te lopen. De site ligt op een prachtige plek aan het begin van de bananen plantages. De steles hier zijn heel hoog en mooi versierd, de hoogste is wel 9 meter de Maya's noemden het ook wel boom-stenen. Er is er ook eentje die heel scheef staat deze wordt ook wel de toren van Pisa genoemd. Alle steles zijn rijkelijk versierd met allerlei beeltenissen van koningen, goden en dieren. Ze staan allemaal onder een rieten dakje om verdere aantasting te voorkomen. Achteraan staat de tempel met grote binnenplaats. Alles hier is zo groen! We lopen hier dan ook door een oerwoud met prachtige grote bomen. Naast de mooie bouwwerken zien we ook wat diertjes namelijk een aantal kleine vogeltjes, hele mieren kolonies en 2 Jezus Christ hagedissen, deze worden zo genoemd omdat ze over water kunnen lopen. Met 39°C was het best een beetje warm in de zon maar zeker de moeite waard! Iets na 15.30 stappen we weer de bus in onderweg zien we het landschap veranderen en steeds groener worden. Vervolgens pakken we iets voor vijfen de boot naar ons hotel. Vanavond slapen we in een huisje op palen, alles ziet er prachtig uit en we hebben uitzicht over de rivier. Snel alle spullen op de kamer en dan hups het zwembad in. Het water is lekker warm en de omgeving prachtig! De reisleider neemt bestellingen op voor de drankjes zodat iedereen nog een lekkere cocktail kan drinken aan het zwembad. Ons paradijsje voor 1 nacht. Het eten in het restaurant is prima en nu lekker slapen.
Dag 13: op naar Honduras
We worden om 06.00 wakker, wat uitslapen is als je het vergelijkt met gisteren. Op het dakterras van ons hotel gaan we ontbijten met zicht op de vulkaan de Aqua, althans het topje van de vulkaan. Om 07.50 mogen we weer een paar blokken lopen met de koffers omdat de bus niet bij het hotel mag staan. We rijden vandaag van Antigua naar Copan in Honduras. Eerst moeten we door Guatemala stad heen zien te komen. Dit is een grote en drukke stad met 4 miljoen inwoners. Ook hier is het vulkanisch dus zijn er 2 hele mooie groene valleien waar we over heen rijden. Plotseling worden we aan de kant gezet door de politie, geen idee waarom. In eerste instantie dachten we nog dat dit een routine check was maar de chauffeur krijgt een bekeuring van 500 Quetzal (zo'n €66,-) omdat hij op de linkerste baan reed. Na de nodige formaliteiten mogen we weer door rijden. Eenmaal Guatemala stad uit rijden we weer lekker door! Tot we op een gegeven moment op wegwerkzaamheden stuiten, dit vertraagd ons behoorlijk maar we kunnen mooi om ons heen kijken. Omdat we best wat vertraging hebben opgelopen halen we snel broodjes en eten deze in de bus. De grens overgaan gaat erg snel en we zijn weer een stempel rijker! Zodra we in Honduras zijn komt er een man de bus in om geld te wisselen naar Hondureese Lempiras. Hij lijkt wel een wandelende bank met hele dikke pakken geld bij zich. Om 16.00 zijn we bij de ruïnes van Copan en beginnen we met de rondleiding in 35°C. Als snel zien we ara's en een eekhoorn, het is hier zo mooi groen en al erg tropisch. De ara's leven hier in het kader van een fokprogramma wat erg aanslaat. Het enige nadeel is dat ze zich zo veilig voelen dat ze in de ruïnes en op de grond willen gaan nestelen waardoor de kleintjes niet hoeven leren te vliegen, ze doen er alles aan om dit te voorkomen. De site van Copan is een prachtige midden tussen de bomen, sommige wortels van deze bomen hebben zich een weg gebaand door en over de ruïnes heen, heel mooi om te zien. We lopen langs prachtig versierde tempels en fantastische reliëfs en afbeeldingen van koningen en goden. Als er een koning stierf werd deze begraven in een tempel, boven op deze tempel werd de nieuwe koning vervolgens gekroond. Het 'gewone' volk leefde iets lager dan de elite maar ook deze gebouwen zien er prachtig uit! De overleden familie werd begraven in het midden van het huis zodat je voorouders altijd bij je waren. Op het centrale plein staat een inmens grote Ceiba boom, de heilige boom voor de maya's. Als we weer naar beneden lopen zien we de prachtig versierde trap ter ere van het overlijden van 1 van de koningen gemaakt, deze staat onder een groot doek om aantasting zoveel mogelijk te voorkomen. De tekeningen zijn weer geweldig! Naast elke trede staat een uil afgebeeld, toen al het symbool van wijsheid. In het midden staan beelden van koningen en goden. We lopen over het balspeelveld wat ook weer mooi versierd is met papegaaien. De ara's zitten een stukje verderop bovenop de steles (een soort totempalen) en eentje zit te nestelen net onder een grote steen. Alles bij elkaar is dit best een grote stad geweest waarvan de gids zegt dat ze denken dat er op het hoogte punt wel 40.000 mensen woonden. De reden dat de stad verlaten is, is waarschijnlijk door uitputting van het land, de maya bevolking hier groeide en groeide waardoor er ook steeds weer bos gekapt moest worden en uiteindelijk was het land zo uitgeput dat er weinig tot niks meer wou groeien. Op de terugweg naar de bus zien we nog een aantal Agouti's, het zijn hele leuke diertjes die verwant zijn aan de cavia alleen zijn deze wel iets groter en hebben langere voorpoten. We checken 18.20 in, in hotel Possada Copan. Eerst even bijkomen en opfrissen gaan we gezellig eten met de groep. De eigenaar van dit restaurant organiseert ook rondleidingen door het dorp. Wij slaan een beurt over en gaan morgen lekker op ons gemak rondlopen.
Welterusten oftewel goedemorgen voor jullie!
Dag 12: Pacaya en Antigua
Pluk de dag! En al wel om 02.35 maar we hebben ook een hoop te doen vandaag en alleen maar leuke dingen. We rijden om 03.00 weg met een busje naar San Francisco de Pacaya dit duur zo'n 1 uur en 15 minuten onderweg pikken we nog een lokale gids op. De wandeling begint goed al wel een beetje steil maar de 3 honden die met ons mee lopen maken er een leuke wandeling van, onze gidsen kennen deze honden, ze zien er ook goed uit. Tijdens de wandeling krijgen we van alles te eten van de gids namelijk bananen, ananas, mango en bananenbrood allemaal heel erg lekker, we hadden ons eigen eten niet eens mee hoeven te nemen. Het land op de vulkaan is erg vruchtbaar er groeit hier o.a. mango, perzik, avocado en bonen. Naarmate het lichter wordt neemt de mist toe en wordt het pad naar boven lastiger. Sommige stukken zijn heel steil en je kan makkelijk uitglijden door losse steentjes, dit is ons gelukkig niet gebeurd. We wachten boven op het eerste uitkijkpunt een tijdje in de hoop dat de mist optrekt maar helaas! We lopen nog een stukje door, toch heeft dit ook wel wat......het blijft een verrassing wat we straks gaan zien. Als we gaan ontbijten klaart het inderdaad op en hebben we voor het eerst zicht op de Pacaya! Wat is het prachtige hier! We hebben de Pacaya de hele tijd al horen rommelen en nu ook rook pluimen zien uitstoten en een rode gloed gezien. Ook zien we een andere vulkaan de Aqua, dit is een slapende vulkaan. We lopen over lavavelden en er is ineens een opening, dit is een lava tunnel en we gaan er allebei even in natuurlijk, het is er aangenaam warm. Er zijn zelfs nog plekken waar de dampen uit de grond komen, natuurlijke sauna's noemt de gids dit. De lavavelden hebben allerlei verschillende kleuren van verschillende uitbarstingen. De lava van 2014 is nog steeds warm. We gaan marshmallows roosteren in de lava, dit werkte prima! Nog 1 stevige klim naar de top van een uitkijkpunt en dan is het een heel eind afdalen naar het dorp La Corona waar we weer worden opgepikt. Sommige stukken tijdens de afdaling zijn zo steil en met zo veel steentjes dat we ons gewoon laten glijden, het lijkt wel op skieen maar dan op lava stenen. De wandeling naar beneden viel nog wel wat tegen maar eenmaal beneden stond inderdaad ons busje alweer klaar. Iets na twaalven zijn we weer terug in het hotel. Na een opfrisbeurt gaan we toch nog even de stad in. Antigua is prachtig met mooie straten, oude gebouwen, ruïnes en prachtige kerken. We beginnen bij de kerk San Pedro en het Santa Clara klooster vervolgens lopen we door naar Calle del Espiritu Santo. We lopen een stukje over de markt om bij het San Jeronimo klooster uit te komen. Hierna gaan we door naar La Merced vanaf hier kunnen we de Arco de Santa Catalina al zien. Na het Convento de Capuchinas (klooster) en de El Carmen kerk zijn we toch best moe. We besluiten een drankje te gaan doen bij het Santo Domingo dit is een oud klooster waar nu een hotel in zit, musea en een restaurant, helaas konden we hier niks drinken. Nu hebben we toch al ruim 3 uur in de stad gelopen en besluiten even op bed te gaan liggen voor een korte power nap. Hierna lopen we nog snel even naar het Parque Central ( het centrale plein), hier bekijken we nog het Palacio de Capitanes Generales, de Catedral de San José en de Palacio del Ayuntamiento (het voormalige stadhuis). Vanavond om 19.15 gaan we gezellig eten met de groep in Las Palmas vlak achter het Parque Central. Antigua is een prachtige stad met veel koloniale gebouwen en heel veel leuke straatjes. Het is nu 22.30 welterusten!
Dag 11: van Panajachel naar Antigua
Goedemorgen allemaal! Onze wekker gaat vandaag om 05.45. Het is namelijk de bedoeling dat we om 06.30 ontbijten en om 07.00 vertrekken. Wij willen nog graag een keer naar het meer van Atitlán lopen, dus we staan iets eerder op. Maar helaas.......het hek is op slot, we kunnen het terrein dus niet af! Dan maar een foto stop met de bus als we weg gaan. We lopen met de planning al snel iets uit maar dat is te verwachten in Guatemala, we vertrekken uiteindelijk om 07.30. Op een uitkijkpunt over het meer hebben we een korte foto stop, helaas het is een beetje mistig we kunnen de vulkanen wel zien maar op de foto wordt dat lastig. We rijden van de provincie Solola naar Quiché waar we de markt van Chichicastenango gaan bezoeken. Het is nog best vroeg en gelukkig dus niet zo druk. We lopen eerst naar de grote kerk waar de toeristen via de zij-ingang naar binnen moeten, alleen de indianen en priesters e.d. mogen via de hoofdtrap aan de voorkant naar binnen. Op deze trap zitten een hele hoop vrouwen bloemen te verkopen en wierook te branden als offer aan de goden. Binnenin is een mis in volle gang, het is mooi om te zien hoe vol de kerk zit en dat iedereen mee zingt. We lopen door naar een kleiner kerkje om vervolgens naar Pascual Abaj, dit is een belangrijke offerplaats voor de indianen. Ze komen hier vaak voor dat markt begint al offeren voor een goede omzet of andere dingen. Het is een klimmetje naar boven maar het uitzicht over de stad mag er zijn. Er zijn mensen druk aan het bidden en offeren als wij aan komen lopen maar er wordt natuurlijk ook al meteen geprobeerd om iets te verkopen. Eenmaal terug in het dorp gaan we nog even kijken bij de begraafplaats wat een kleurrijke uitstraling heeft. Alle tombes zijn prachtig geschilderd in allerlei verschillende kleuren. Nu is het tijd om de markt over te gaan. Het is een gezellige markt met allemaal vel gekleurde kraampjes met van alles en nog wat, je kan er stoffen, tassen, souvenirs, groente, fruit en levende dieren kopen. We hebben kippen, hanen ,eenden, kalkoenen, gerbils, hondjes en kittens gezien waarvan de laatste 2 niet zijn om op te eten maar ook hier hebben mensen dit als huisdieren. We slaan onze slag op de markt en zoeken dan het hotel op waar ons werdt aangeraden om te plassen vanwege de hygiëne. Het is een prachtig hotel met binnentuin waar de o.a. Ara's en Acheponnissen hebben. De bussen met Amerikaanse toeristen zijn ook gearriveerd want ineens krioelt het van de Amerikanen om ons heen. Precies op dit moment gaan wij weer weg op naar Antigua. We rijden weer een stukje terug van Solola en Quiché door naar de provincies Chimaltenango en Sacatepéquez. Onderweg hebben we een lunchpauze in een heel gezellig restaurant langs de weg waar El Classico werd uitgezonden, volgens ons is elke Guatemalteek voor FC Barcelona. Na de lunch is het nog eventjes rijden en komen we om 16.15 aan in ons hotel. De bus kon niet bij het hotel komen dus dat betekende een stuk of 6 blokken lopen met de bagage. Onderweg stuitten we nog op een processie. In het hotel staat Rolando ons al op te wachten, hij is een gids die mensen mee neemt op excursie naar de Pacaya (2552 meter) of de Fuego (3763 meter) vulkaan. Na lang wikken en wegen hebben we besloten om mee te gaan morgen naar de Pacaya vulkaan,dit betekend wel dat we al om 03.00 weg gaan om zo de zonsopkomst te zien en (hopelijk) helder uitzicht. We gaan nog snel even iets halen voor vanavond om te eten en ontbijt scoren voor morgen want ontbijten doen we morgen op de vulkaan! Nu lekker vroeg onder de wol, morgen is het weer vroeg dag.
Dag 10: een dagje Lago de Atitlán
Vandaag kunnen we een beetje uitslapen tot 06.45 na een heerlijk ontbijt lopen we om 08.00 naar de boten want we gaan vandaag heerlijk varen! We varen eerst naar de overkant naar het dorp San Pedro La Laguna,hier kunnen we goed zien dat de waterstand de afgelopen jaren erg is gestegen, sommige huizen staan letterlijk onder water. De waterstand is nu wel weer iets aan het zakken dit loopt naar de Stille oceaan die 70km verder is. De mensen hier denken dat het water een cyclus van 20 jaar heeft waarbij de waterstand stijgt en daalt. We gaan met z'n allen achterop een pick-up truck naar Santa Clara La Laguna waar de markt is dit dorp ligt op 2020 meter hoog. De weg omhoog is wel een bijzondere, vol hobbels, gaten en op sommige plekken is de weg.....weg maar het uitzicht is fenomenaal. We lopen hier de markt over, echt een beleving op zich. Allerlei dingen kan je hier kopen bonen, fruit, levende kippen, vis etc. Het is hier een wirwar van kraampjes en alle mensen die langs je heen willen. Wij zijn hier ook een bezienswaardigheid, sommige mensen hier hebben nog nooit buitenlanders gezien. Er was 1 vrouw die heel verbaasd stond te kijken hoe wij ons aan het insmeren waren met zonnebrand, dat wou ze zelf ook wel uitproberen en maar blijven lachen echt een top vrouw! We rijden een stukje door naar een mandemakers familie. Deze manden worden gemaakt van bamboe en suikerriet. Het is echt heel kunstig hoe ze dit in elkaar vlechten en met scherpe messen eerst alles op maat snijden en schoonmaken. Op de terugweg rijden we weer over dezelfde weg door San Pablo La Laguna en San Juan La Laguna. We lunchen bij het gezin van onze kapitein, Maria heeft een lekkere lunch klaargemaakt met broodjes, tonijn, salade en guacamole. We gaan weer verder varen nu zo'n 15 minuten naar Santiago Atitlán. Dit is een erg toeristisch plaatsje vol met verkopers en souvenir winkels. We lopen eerst naar een sjamaan, Maximón die hier als een heilige wordt gezien. Op het moment dat wij aankomen is er een 'behandeling' in volle gang. De heilige is een soort pop met een sigaar in z'n mond, er wordt druk gepraat, er zijn een hele hoop kaarsen en wat wierook. Het is een interessante vertoning nadat we dit in ons opgenomen hebben gaan we weer verder lopen naar de kerk. We lopen nog even een rondje over de markt en laten dit drukke maar gezellige stadje even op ons inwerken. We pakken dezelfde boot weer terug naar Panajachel, tijdens onze boot tochtjes over het meer van Atitlan zien we de 3 vulkanen. Gedurende de dag worden deze wel steeds minder duidelijk vanwege de mist. De 3 vulkanen die we zien zijn Volcán San Pedro, Volcán Toliman en Volcán Atitlán. Rond een uur of 4 zijn we weer terug bij ons hotel waar we nog gezellig met een groepje een drankje doen. Voor het avond eten hebben we een prachtig plekje gevonden aan het meer, de sunset bar. De drankjes waren erg geslaagd, we nemen een klein hapje om vervolgens vlakbij het hotel lekker aan de strawberry cheesecake en de carrot cake te gaan met een kopje cappuccino.
Dag 9: op naar Guatemala
Gooooooooeeeeedemorgen! Vandaag gaat de wekker al om 05.30.... we moeten de koffers om 06.15 buiten hebben staan zodat deze weer met een pick-up naar de bus gebracht kunnen worden. Na zo'n 2 uur rijden door een prachtig groen landschap met zo nu en dan een mistbankje en her en der indianen dorpen hebben we een koffie stop. Nu volgen de laatste momenten met onze chauffeur Onny want in Guatemala krijgen we een andere bus en een andere chauffeur. In Mexico hebben we (te, 331751km gereden. De grens formaliteiten gaan met een overduidelijk gevoel van oplichting. Om Mexico uit te gaan moeten we 500 pesos per persoon betalen, omgerekend zo'n €25,- normaal is dit tussen de 1 en 5 euro. Een stukje verderop worden de koffers op karretjes geladen en naar de grens met Guatemala gebracht, wij lopen er achteraan dit is een paar honderd meter. Om Guatemala in te komen kost het 10 quetzal zo'n €1,25 dat valt dus best mee. Er worden twee pick-ups geregeld waar alle koffers en wij op mee mogen naar onze nieuwe bus. Het is een wir war van mensen, scooters en tuc-tucs waar we doorheen rijden. Na al deze chaos staat onze bus er met onze nieuwe chauffeur, Luïs er. De koffers worden weer overgelaten en na de nodige onderhandelingen over de prijs voor de rit kunnen we gaan beginnen aan ons avontuur in Guatemala!!! We rijden eerst naar Huehuetenango (huehue spreek je uit als weewee) onderweg zien we al koffieplantages, bananenbomen, indianen dorpen soms heel hoog in de berg en chicken bussen, dit zijn oude Amerikaanse schoolbussen die worden met allerlei velle kleuren geverfd aan de buitenkant, ze zien er echt prachtig uit, ze rijden alleen wel heel erg hard en op een plek voor 2 personen zitten makkelijk 4 of 5 mensen, alle bagage gaat bovenop de bus op deze manier kan je ook van stad naar stad reizen. Na een matige lunch rijden we door naar Panajachel. We hebben nog een korte stop in San Cristobal Totonicapán om bij een heel druk kruispunt te kijken hoe dat nou gaat met al die chicken bussen en hoe ze die vol geladen krijgen. Vlak hierna rijden we op 3017 meter het hoogste punt van onze reis, ze noemen het hier ook wel Alaska vanwege de dichte mist en harde wind. Wat een prachtige weg is dit! Met haarspeldbochten over bruggetjes en zo steeds een beetje dichterbij het meer van Atitlan te komen. Om 17.45 komen we aan in ons hotel, het ziet er allemaal weer prachtig uit. Helaas hebben we de vulkanen rond het meer nog niet goed kunnen zien, maar dan blijft dit gewoon een verassing voor morgen. We doen een drankje bij het zwembad en gaan gezellig eten met de groep.
Dag 8: naar de Tzotzil en Tzeltal indianen
Na een redelijk frisse nacht (7°C) gaan we rond 08.00 ontbijten. Vandaag gaan we naar de Tzotzil en Tzeltal indianen. Onze gids heet Anita en is zelf een Tzotzil. We rijden eerst naar het dorp Chamula hier mogen we geen foto's van de mensen i.v.m. het boze oog en zij geloven dat je dan hun ziel afpakt, als het om kinderen fotograveren gaat zijn ze bang dat je ze ontvoerd, dit is in het verleden wel eens gebeurd. Verder mogen we geen foto's maken van de schapen die zijn hier heilig, zij eten ze dan ook niet op maar mogen ze (als ze oud zijn) wel ruilen tegen een jonger schaapje, wat dan wel betekend dat het oudere schaap op de grill eindigd in San Cristobal de las Casas. Verder mogen we geen foto's maken in de kerk, van de politie en priesters. Met andere woorden pas als Anita het zegt maken we een foto. We beginnen bij de begraafplaats van het dorp waar 3 verschillende kleuren kruizen staan zwart voor een volwassene, wit voor kinderen en blauw voor de belangrijke mensen zoals priesters of sjamanen. Ook staan er huisjes hier worden mensen in begraven die vermoord zijn. Op de kruisjes staat de Spaanse naam en de naam in het Nawatle, de taal van de maya's. Er komt telkens een nieuw kruisje bij als er een mis is voor die persoon en op 2 november, een heilige feestdag. De mensen hier geloven trouwens dat wij allemaal zijn ontstaan uit Maiskolven, omdat het 292 dagen duurt voordat een maiskolf geoogst kan worden en dit is net zo lang als een zwangerschap. Ze dragen hier nog traditionele kleding van schapenwol, zwarte rokken voor vrouwen en zwarte en witte vesten voor de mannen, deze zijn heel zwaar minimaal 1,5kg. We lopen verder het dorp in over de markt langs de kerk naar een Majordomo dit is een soort sjamaan en de hoogste religieuze man van het dorp. Als we de kerk inlopen zien we een beeltenis van Johannes de doper de mensen hier aanbidden hem, omdat hij Jezus heeft gedoopt zou het geloof bij hem zijn ontstaan. In de kerk zijn geen stoelen of banken,iedereen zit op de grond om te bidden. Op de grond liggen pijnboomnaalden voor het 'contact' met de natuur. Sommige heiligen hebben spiegeltjes voor zich,dit is om te biechten. Je kijkt dan in de spiegel en biecht alsof je rechtstreeks met de heilige praat. Er worden in de kerk heel veel kaarsjes gebrand, op de grond. Sommige mensen branden er wel 7 van verschillende kleuren, het kan zijn dat deze persoon bij de sjamaan is geweest en dat hij heeft geadviseerd om kaarsjes te branden om beter te worden. Soms adviseerd de sjamaan ook om frisdrank met prik te drinken, hiervan ga je boeren en zo verlaat het kwaad je lichaam. Om 12.30 rijden we door naar Zinacantan. Hier bezoeken we een familie de zelf stoffen maakt, het is een heel erg kleurrijke en leuke winkel. Deze mensen zijn Tzeltal indianen en ze willen graag de trouwkleding aan ons laten zien. Wij worden al snel naar voren gebracht als paspoppen en mogen het ritueel uitvoeren, het was best lachen en de kleding was apart maar erg mooi (natuurlijk een klein toneelstukje, we zijn niet echt getrouwd ;-D). Na de toast was het etenstijd en gingen we met z'n allen aan de tortillas. Na het bezoek aan de kerk rijden we weer terug naar ons hotel waar we even lekker gaan relaxen om vervolgens 's avonds nog even de stad in te gaan voor een hapje eten. Welterusten allemaal oftewel goede morgen.